Δεν είσαι μόνος δεν είσαι ο μόνος. Ζώντας με το γενικευμένο άγχος.

Όλοι γεννιόμαστε με μια ιδιοσυγκρασία κάποιοι περισσότερο ευαίσθητοι κάποιοι άλλοι πιο σθεναροί, αλλά σίγουρα στο σύνολό μας τα πρώτα εκείνα χρόνια έχουμε ανάγκη από στοργή, φροντίδα και ανταπόκρισης στις σωματικές και ψυχικές μας ανάγκες. Η πορεία της εξέλιξης ενός βρέφους κοντά σε μια μητέρα ή κάθε άλλο πρόσωπο-φροντιστή, που για οποιονδήποτε λόγο  δεν είναι συναισθηματικά διαθέσιμο στις ανάγκες του βρέφους επιφέρει βλαπτικές επιδράσεις στην ανάπτυξη της φυσιολογίας του εγκεφάλου του, καθώς το ανθρώπινο βρέφος φέρει εγγενώς την ανάγκη αλληλεπίδρασής προκειμένου να οργανωθεί σωστά ο εγκέφαλός του. Κάπου εκεί λοιπόν έρχεται και φωλιάζει το άγχος, ο φόβος και η κατάθλιψη από τους πρώτους μήνες της ζωής του.   Συνεπώς αν δεν γίνει σε επαρκές βαθμό και σύμφωνα πάντα με τις ανάγκες του δέκτης ενσυναίσθησης  και συντονισμένης προσοχής από τον φροντιστή του, δηλαδή εάν ο γονιός του δεν είναι σε θέση να δείξει ενδιαφέρον και θετική αντίδραση προς το βρέφος, τότε δεν θα αναπ...