Η Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή αν μπορεί να περιχαρακωθεί ο πόνος της ψυχής σε μια τυποποιημένη διάγνωση δεν είναι μια ασθένεια, αποτελεί μια κατάσταση την οποία στο πέρασμα των ετών δεν έχω καταλάβει ακόμα αν προσπαθώ να την προσαρμόσω στον τρόπο που ζω ή αν προσπαθώ να προσαρμόσω τον τρόπο ζωής μου σε αυτή, κάποιες φορές βέβαια θεωρώ ότι δεν συμβαίνει τίποτα από τα δύο και έτσι μάλλον αποδιοργανώνομαι και πλανιέμαι κάπου στο χάος του υφιστάμενου άγχους μου με την μορφή διαφόρων τρομακτικών σκέψεων και ιδεοληψιών (δεν θα καταφέρω να κοιμηθώ, θα απολέσω το λογικό κομμάτι του εαυτού μου, είμαι παντελώς άχρηστη κλπ) Σε μια τέτοια περίοδο αρκετά άναρχη βρίσκομαι τον τελευταίο καιρό, όπου δεν μπορώ να συντεριάξω το γενικευμένο άγχος μου με πως επιθυμώ να συνεχίσω την πορεία μου, καθώς θεωρώ ότι είναι ξένο σώμα μέσα μου προκαλώντας σκοτάδι στην ψυχή και δυσφορία στο σώμα μου (όλα είναι ένα σύνολο ψυχή και σώμα) . Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω αν διαπραγματεύομαι μια και...
Εχτές ήταν μια παράξενη μέρα. Ενώ ξύπνησα καλά και ευδιάθετη οι κατάσταση στην πορεία πείρε άλλη τροπή, καθώς το απόγευμα με κατέβαλε κρίση άγχους και έντονο κλάμα. Σκεφτόμουνα συνεχώς άσχημες εκδοχές της κατάστασής μου. Δεν ξέρω αλλά νιώθω ότι πάλι έπεσα στην τρύπα. Παρέα με την φίλη μου την Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή πλέον έχουμε και την άλλη φίλη την εμμηνόπαυση για την οποία και βρίσκομαι σε ορμονοθεραπεία Έτσι λοιπόν ήρθε και ο κόκκινος στρατός. Γεγονός που υποκίνησε θα έλεγα το υπάρχον άγχος να εκτοξευτεί. Σε όλο αυτό θέλω να συμπληρώσω ότι το τελευταίο διάστημα λόγοι ανωτέρας βίας και θέρους επέφεραν ως συνέπεια να περνώ πάρα πολύ χρόνο ολομόναχη και χωρίς ιδιαίτερες δραστηριότητες λόγω ζέστης, με αποτέλεσμα να αναμηρυκάζω τις σκέψεις μου. Όλα αυτά λοιπόν είχαν σαν αποτέλεσμα το βράδυ να μην μπορώ να κοιμηθώ και χρειάστηκε να λάβω αυξημένη δόση φαρμάκου για να ηρεμήσω, ενώ βρίσκομαι σε καθεστώς μείωσης. Αυτό που προσπαθώ να επεξεργαστώ είναι αυτή ακριβώς η συμ...
Τις τελευταίες 10 μέρες διανύω μια περίοδο έξαρσης της Γενικευμένης Αγχώδους Διαταραχής μου. Άγχος, φόβος, κρίσεις πανικού, δυσκολία στον ύπνο έχουν επιστρέψει όλα σαν ορδές άγριων πολεμιστών. Πιθανόν ξύπνησε το αρχικό μου τραύμα, χωρίς να μπορώ να διακρίνω τους λόγους εκτός φυσικά από την ζέστη. Φοβάμαι έντονα ότι θα επέλθει η σχιζοφρένεια, ότι θα πάθω κάποιο ψυχωσικό επεισόδιο και θα χρειαστεί να νοσηλευτώ σε κάποιο ψυχιατρικό ίδρυμα. Νιώθω ένα κάψιμο στον θώρακα και ότι θα συμβεί η προσωπική μου συντέλεια. Ο ύπνος που αποτελεί και την βασική πηγή του άγχους μου (αν δηλαδή θα μπορέσω να αποκοιμηθώ το βράδυ) έχει δυσκολέψει πολύ. Δεν μου είναι καθόλου εύκολο να διαχειριστώ αυτήν την κατάσταση. Οι δοσολογίες των φαρμάκων με αυτές τις συνθήκες, υπό την επίβλεψη της ψυχιάτρου που με παρακολουθεί, έχουν αυξηθεί, ιδιαίτερα των αγχολυτικών. Στο τέλος της ημέρας κάπου μέσα μου βαθιά αισθάνομαι μοναξιά και ότι είναι δύσκολο να με βοηθήσει κάποιος να βγω από ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου