Μια σκέψη
Και πήρες έστω αυτο
που ήθελες από τη ζωή αυτή;
Το πήρα
Και τι ήθελες;
Να λέω πως με αγαπάνε, να νιώθω
πως με αγαπάνε πάνω σ' αυτή τη γη.
Δαίμονες
Ιδέες έμμονες δαίμονες της σκέψης και του σώματος ιδιαίτερες και προσωπικές για τον κάθε ένα μας, εξουσιάζουν φοβίζοντας και παραλύοντας κάθε κύτταρο του συνόλου νους σώμα, κάποιες φορές ακόμα και "εκπαιδευμένα" στην διαχείρισή τους μυαλά υποκύπτουν στο μονότονο περιεχομένο τους, όπως η βελόνα που κολλά στα παλαιότερα πικάπ (παράδειγμα :δεν θα κοιμηθείς απόψε, δεν θα κοιμηθείς ποτέ ξανά) χωρίς κανένα προφανή τρόπο διαφυγής από αυτό το καλοκουρδισμένο μουσικό κουτί στο οποίο όμως δεν υπάρχει η γλυκιά μπαλαρίνα αλλά ο πιο τρομακτικός εφιάλτης για τον κάθε ένα από εμάς. Υπάρχουν βέβαια φορές που οι δαίμονες ξεπηδούν μέσα από το σώμα του συστήματος νους σώμα, καθώς και το σώμα διαθέτει την δική του μνήμη και την δική του αυτόματη έκφραση. Στην περίπτωση αυτή η κατάσταση είναι περισσότερο ύπουλη και αδιαφανής καθώς ο νούς της συνειδητής πλευράς προσπαθεί να διαχειριστεί μια κατάσταση βαθιάς συνειδητότητας ή μη της ύπαρξης του σώματος με ελάχιστα δεδομένα (παράδειγμα ιδρώνουν οι ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου