Δεν είσαι μόνος δεν είσαι ο μόνος. Ζώντας με το γενικευμένο άγχος.

Στα πλαίσια της δεύτερης συνεδρίας μου λοιπόν ήρθε και η διάγνωση: Γενικευμένη Αγχώδης διαταραχή με νότες ιδεοληψιών και μία  εσάνς  κατάθλιψης. Το βασικό χαρακτηριστικό της διαταραχής αυτής είναι το επίμονο και γενικευμένο άγχος που αφορά στο σύνολο σχεδόν των δραστηριοτήτων του πάσχοντος ανθρώπου  Στο σημείο αυτό θέλω να αναφέρω ότι η Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή περιλαμβάνεται στην ομάδα των αγχωδών διαταραχών (ψυχαναγκαστική διαταραχή, κοινωνική φοβία, μετατραυματική διαταραχή από στρες και οι φοβίες), αυτές με τη σειρά τους την ευρύτερη ομάδα των νευρώσεων. Η νεύρωση είναι μία πάθηση με ψυχογενιτικά αίτια, όπου τα συμπτώματα εκφράζουν συμβολικά μία ψυχική σύγκρουση που έχει τις ρίζες της πιθανόν στην ιστορία των παιδικών μας χρόνων. Η φύση του άγχους στις νευρώσεις οφείλεται σε μία εσωτερική διαμάχη, καθώς απωθημένες επιθυμίες ή ανάγκες έρχονται σε σύγκρουση με την συνείδηση που έρχεται να απαγορεύσει την ικανοποίηση τους. Για αυτόν τον λόγο οι επιθυμίες, ...

  Σε αυτό το σημείο εισαγωγικά να αναφέρω ότι οι ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες οποιασδήποτε σχολής- κατεύθυνσης δεν αποτελούν κανενός είδους πανάκεια. Ο θεραπευτής δεν είναι μάγος, σαφώς και μπορεί να διαμορφώσει ένα μονοπάτι, δίνοντας τις αρχικές κατευθυντήριες γραμμές προς την θεραπεία τα μετέπειτα όμως αποτελούν κυρίως προσωπικό έργο. Μέσα από το φακό της δικής μου εμπειρίας αρχικά υπήρχε μόνο χάος και η φαρμακευτική αγωγή κρίθηκε απαραίτητη για τον έλεγχο των σωματικών εκδηλώσεων του γενικευμένου άγχους και την επαναφορά της αρχιτεκτονικής του ύπνου. Η σχέση που διαμορφώνει κάνεις με τη λήψη φαρμάκων του ψυχικού φάσματος είναι εξαιρετικά προσωπική, καθώς δεν ταιριάζουν όλα σε όλους. Το ίδιο  ισχύει βέβαια και στην περίπτωση επιλογής θεραπευτή. Σε αυτό το δεύτερο κομμάτι ήμουν πολύ τυχερή στην επιλογή, καθώς πορευτήκαμε  μαζί με την θεραπεύτρια μου για τα επόμενα τρία χρόνια, οπότε αυτός ο κύκλος της ψυχοθεραπείας έκλεισε. Το χάος άρχισε προοδευτικά και σταθερά να μορ...

Τα αναγραφόμενα στο παρόν αποτελούν προσωπικές εμπειρίες,  το πώς όμως βιώνει κάνεις καταστάσεις όπως το γενικευμένο άγχος είναι τόσο μοναδικό όσο ο καθένας από μας. Μία φορά και ένα καιρό Αύγουστος του 2016 θαρρώ ενέσκηψε στην ζωή μου όχι αναπάντεχα και έξαφνα, όπως αρχικά ήθελε να πιστεύω το γενικευμένο άγχος. Συνειδητοποίησα λοιπόν ύστερα από βαθιά ενδοσκόπηση, προϊόντος του χρόνου στα άδυτα της ψυχής μου ότι έφερα και έθρεφα το άγχος μέσα μου χρόνια πολλά , από τα νεανικά μου χρόνια, ίσως και ακόμα  πιο πίσω από τα παιδικά χρόνια της ζωής μου. Αρχικά τουλάχιστον σε επίπεδο αντίληψης εμφανίστηκαν σωματικές αντιδράσεις ( χωρίς να είμαι σε θέση να προσδιορίσω  πόσα χρόνια πριν τον Αύγουστο του 2016) όπως ταχυκαρδίες, πόνος στο θώρακα και στο στήθος, δυσκολίες στον ύπνο, αναπνευστικά ζητήματα, τα οποία στο πέρασμα του χρόνου γινόντουσαν εντονότερα, παρ' όλα αυτά όμως    θάβονταν επιμελώς κάτω από το χαλάκι και απωθούνταν. Επιπροσθέτως την πρώιμη εκείνη περίοδο δ...